ляні́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ляні́ва ляні́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ляні́ва нареч. лени́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Ляні́ва, лені́во ’выпоўзіны ад вужакі’ (Дразд.), драг. лынэво ’тс’ (КЭС). Да ле́ніла, ліня́ць (гл.). Параўн. таксама лінёвішна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лени́во нареч. ляні́ва, гультаява́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lazily [ˈleɪzili] adv. ляні́ва, гультаява́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ленава́цца, ляну́юся, ляну́ешся, ляну́ецца; ляну́йся; незак., з інф.

3 ленасцю адносіцца да справы, ляніва рабіць што-н.

Л. рана ўставаць.

|| зак. паленава́цца, -ляну́юся, -ляну́ешся, -ляну́ецца; -ляну́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lazily

[ˈleɪzɪli]

adv.

гультаява́та, ляні́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leniwie

ляніва, гультаявата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жвя́нькаць

‘ляніва, няскладна гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення, надакучваць размовамі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жвя́нькаю жвя́нькаем
2-я ас. жвя́нькаеш жвя́нькаеце
3-я ас. жвя́нькае жвя́нькаюць
Прошлы час
м. жвя́нькаў жвя́нькалі
ж. жвя́нькала
н. жвя́нькала
Дзеепрыслоўе
цяп. час жвя́нькаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ліле́я, ‑і, ж.

Паэт., уст. Лілія. Распластаўшы шырокія далоні лістоў, ляніва пагойдваюцца на вадзе лілеі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)