ляме́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ляме́шны ляме́шная ляме́шнае ляме́шныя
Р. ляме́шнага ляме́шнай
ляме́шнае		 ляме́шнага ляме́шных
Д. ляме́шнаму ляме́шнай ляме́шнаму ляме́шным
В. ляме́шны (неадуш.)
ляме́шнага (адуш.)		 ляме́шную ляме́шнае ляме́шныя (неадуш.)
ляме́шных (адуш.)
Т. ляме́шным ляме́шнай
ляме́шнаю		 ляме́шным ляме́шнымі
М. ляме́шным ляме́шнай ляме́шным ляме́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ляме́шны леме́шный, сошнико́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляме́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае лемяшы, з лемяшамі. Лямешныя плугі-лушчыльнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляме́ш, лемяша́, мн. лемяшы́, лемяшо́ў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і адвальвае яго.

|| прым. ляме́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́ме́шный ляме́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лушчы́льнік, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для лушчэння глебы. Лямешны лушчыльнік. Дыскавы лушчыльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сошнико́вый

1. с.-х. сашніко́вы; ляме́шны, наро́гавы;

2. воен. сашніко́вы;

3. анат. сашніко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)