ля́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ля́мачны ля́мачная ля́мачнае ля́мачныя
Р. ля́мачнага ля́мачнай
ля́мачнае		 ля́мачнага ля́мачных
Д. ля́мачнаму ля́мачнай ля́мачнаму ля́мачным
В. ля́мачны (неадуш.)
ля́мачнага (адуш.)		 ля́мачную ля́мачнае ля́мачныя (неадуш.)
ля́мачных (адуш.)
Т. ля́мачным ля́мачнай
ля́мачнаю		 ля́мачным ля́мачнымі
М. ля́мачным ля́мачнай ля́мачным ля́мачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ля́мачны ля́мочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лямкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Шырокі рэмень са скуры ці моцнай тканіны, які перакідваецца цераз плячо пры перацягванні, пераносцы грузу і інш.

Адвязаць лямкі.

◊

Цягнуць лямку (разм.) — займацца цяжкай аднастайнай працай, справай.

|| памянш. ля́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ля́мачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ля́мочный ля́мачны; шле́ечны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)