назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ля́згу | |
| ля́згу | |
| ля́згам | |
| ля́згу |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ля́згу | |
| ля́згу | |
| ля́згам | |
| ля́згу |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тое, што і ляск (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лязгата́нне Klírren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бра́згат, -ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ві́згат, ‑у,
Пранізлівы, рэзкі гук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ляск ’звонкі гук, які ўтвараецца пры ўдары металічным прадметам аб метал, камень і інш.’, ’рэзкі, сухі гук пры ўдары, сутыкненні’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ля́скат, -ту
1.
2. хло́панье
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ляск (
1.
2. хло́панье
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)