Ля́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ля́ды
Р. Ля́д
Ля́даў
Д. Ля́дам
В. Ля́ды
Т. Ля́дамі
М. Ля́дах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ляды́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ляды́
Р. Ля́д
Лядо́ў
Д. Ляда́м
В. Ляды́
Т. Ляда́мі
М. Ляда́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ляды,

вёска ў Дубровенскім р-не.

т. 9, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ляды,

вёска ў Чэрвеньскім р-не.

т. 9, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ляды (в., Лагойскі р-н) 7/333

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ляды (в., Дубровенскі р-н) 4/305 (к.), 500; 6/473; 9/601

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ляды (в., Чэрвеньскі р-н) 1/216, 513 (к.); 2/530 (к.); 4/380; 6/473; 11/261 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ля́ды ’дрэнны’ (маст., Сцяшк. Сл.), зах.-укр. ле́дий ’тс’, польск. жэшаўск. lady ’абы-які’. Відавочна, з польск. мовы, дзе лексема з’яўляецца другасным прыметнікам ад lada ’абы які’, якое ўспрымалася як прыметнік ж. р. (Слаўскі, 4, 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Старыя Ляды (в., Чэрвеньскі р-н) 11/643

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ля́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ля́да ля́ды
Р. ля́да ля́даў
Д. ля́ду ля́дам
В. ля́да ля́ды
Т. ля́дам ля́дамі
М. ля́дзе ля́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)