лягча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (разм.).

Пакладаць.

|| зак. вы́легчаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. лягча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лягча́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лягча́ю лягча́ем
2-я ас. лягча́еш лягча́еце
3-я ас. лягча́е лягча́юць
Прошлы час
м. лягча́ў лягча́лі
ж. лягча́ла
н. лягча́ла
Загадны лад
2-я ас. лягча́й лягча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лягча́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лягча́ць несов., прост. скопи́ть, оскопля́ть, холости́ть, кастри́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лягча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Разм. Выразаць палавыя залозы ў жывёл і чалавека; кастрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лягча́ць разм. (кастрыраваць) kastríeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лягча́ць, ляхча́ць ’пакладаць (жывёл)’ (Нас., Бяльк., Шат., Касп., Юрч.; маладз., Янк. Мат.; ТСБМ). Рус. легча́ть, легчить. Да лёгкі (гл.) > лягчэй > рабіць лягчэй > лягча́ць. Сюды ж ле́гчыць ’патрабаваць злучкі (аб свінні)’ (Касп.), хаця семантыка разглядаемага слова значна адрозніваецца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́легчаць гл. лягчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лягча́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да лягчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оскопля́ть несов. лягча́ць, паклада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

холости́ть несов. паклада́ць, лягча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)