лютэцы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лютэцы́т
Р. лютэцы́ту
Д. лютэцы́ту
В. лютэцы́т
Т. лютэцы́там
М. лютэцы́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лютэцы́т, -ту м., хим. лютеци́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лютеци́т хим. лютэцы́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)