лю́пус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лю́пус
Р. лю́пусу
Д. лю́пусу
В. лю́пус
Т. лю́пусам
М. лю́пусе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лю́пус, -су м., мед. лю́пус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́пус мед. лю́пус, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́пус, ‑у, м.

Спец. Адзін з відаў туберкулёзу скуры; туберкулёзная ваўчанка.

[Ад лац. lupus — воўк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́пус

(лац. lupus = воўк)

адзін з відаў туберкулёзу скуры; туберкулёзная ваўчанка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

люпазо́рый

(ад лац. lupus = воўк)

спецыяльная лячэбная ўстанова для хворых на туберкулёз скуры (люпус).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)