люксо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люксо́вы люксо́вая люксо́вае люксо́выя
Р. люксо́вага люксо́вай
люксо́вае		 люксо́вага люксо́вых
Д. люксо́ваму люксо́вай люксо́ваму люксо́вым
В. люксо́вы (неадуш.)
люксо́вага (адуш.)		 люксо́вую люксо́вае люксо́выя (неадуш.)
люксо́вых (адуш.)
Т. люксо́вым люксо́вай
люксо́ваю		 люксо́вым люксо́вымі
М. люксо́вым люксо́вай люксо́вым люксо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

люксо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люксо́вы люксо́вая люксо́вае люксо́выя
Р. люксо́вага люксо́вай
люксо́вае		 люксо́вага люксо́вых
Д. люксо́ваму люксо́вай люксо́ваму люксо́вым
В. люксо́вы (неадуш.)
люксо́вага (адуш.)		 люксо́вую люксо́вае люксо́выя (неадуш.)
люксо́вых (адуш.)
Т. люксо́вым люксо́вай
люксо́ваю		 люксо́вым люксо́вымі
М. люксо́вым люксо́вай люксо́вым люксо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Люксовы ’дабраякасны’ (гродз., Сцяшк. Сл.) — са скарочанага польск. luksusowy ’раскошны’ < лац. luxus ’свавольства, распуста’, ’марнатраўства’, ’раскоша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)