лю́гер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лю́гер |
лю́геры |
| Р. |
лю́гера |
лю́гераў |
| Д. |
лю́геру |
лю́герам |
| В. |
лю́гер |
лю́геры |
| Т. |
лю́герам |
лю́герамі |
| М. |
лю́геры |
лю́герах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лю́гер мор. лю́гер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лю́гер
(ням. Lugger)
1) трохмачтавае паруснае судна з бізань-мачтай перад воссю руля;
2) даўнейшы трохмачтавы парусны ваенны карабель.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)