Verbum

анлайнавы слоўнік

лю́бо безл., в знач. сказ. лю́ба, мі́ла, з любо́ўю; (приятно) прые́мна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любо

Том: 17, старонка: 160.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

лю́ба нареч., безл., в знач. сказ. лю́бо, ми́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ла нареч.

1. в знач. сказ. (приятно) ми́ло, лю́бо;

м. глядзе́ць — ми́ло (лю́бо) смотре́ть;

2. (приветливо) ми́ло, любе́зно;

3. (нежно) уми́льно, тро́гательно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нелю́бо (не любо) безл., в знач. сказ. нялю́ба; (не по нраву) не да спадо́бы; (неприятно) непрые́мна;

◊

нелю́бо (не лю́бо) — не слу́шай, а врать не меша́й посл. нялю́ба — не слу́хай, а лгаць не перашкаджа́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лгаць несов. лгать, врать; завира́ться;

◊ нялю́ба — не слу́хай, а лгаць не перашкаджа́й — посл. не лю́бо — не слу́шай, а врать не меша́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нялю́ба нареч., в знач. сказ. нелю́бо;

◊ н. — не слу́хай, а лгаць не перашкаджа́й — посл. не лю́бо — не слу́шай, а врать не меша́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

De gustibus (et coloribus) non est disputandum

Пра густы (і колер) не варта спрачацца.

О вкусах (и цвете) не следует спорить.

бел. Хто любіць арбуз, а я ‒ Кацярыну. Каму падабаецца поп, каму ‒ пападдзя, а каму ‒ папова дачка. Хто любіць выпіць, а я новыя боты.

рус. На вкус, на цвет товарища нет. Кому что любо: кому квасок с ледку, кому бражка на медку. У всякого свой вкус, один другому не указчик: кто любит арбуз, а кто свиной хрящик. О вкусах не спорят. У всякого свой вкус и своя манера: кто любит арбуз, а кто офицера. Для матушки княгини угодны дыни, а для батюшкиного пуза надо арбузы. На вкус, на любовь да на цвет спора нет. Кто любит ситец полосатый, а кто народ носатый. Кому что по душе, а цыгану ‒ яичница.

фр. Des goûts et des couleurs on ne discute pas (О вкусах и о цвете не спорят).

англ. Tastes differ (Вкусы разнятся). Everyone to his liking (У каждого свой вкус).

нем. Über den Geschmack läßt sich nicht streiten (О вкусе не спорят).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Лю́бы, лю́бый ’які выклікае пачуццё любві; блізкі, дарагі, мілы сэрцу, каханы’ (Нас., Гарэц., Яруш., Др.-Падб., Шат., Касп., Бяльк., ТСБМ, ТС; мядз., Сл. ПЗБ), ’той, каго любяць, шкадуюць’ (КЭС, лаг.). Укр. лю́бий ’тс’, люб ’мілы’, лю́ба ’каханая’; рус. люб, любый (люба ’каханая’); польск. устар. luby, н.- і в.-луж. luby (прыметнік і назоўнік), палаб. lʼaibě (< ljubъjь); чэш. libý, ст.-чэш. ľubý, ľub, ľúb, славац. ľúby (ľúba ’каханая’); славен. ljȗb, ljúba ’мілы, каханы, дарагі’ (ljúbi ’каханы’, ljȗba ’каханая’), серб.-харв. паўн.-зах. љуб (з XVII ст. і як назоўнік), љу́ба ’жонка’, макед. љуба ’каханая’, ’жонка’, балг. люба ’любка, каханая’, ст.-слав. любъ ’мілы, прыемны’. Прасл. lubъ ’мілы, прыемны, каханы’ (Слаўскі, 4, 360–362), роднаснымі да якога з’яўляюцца літ. liaupsė́ ’пашана’, ’хвалебная песня’, liáupsinti ’ўсхваляваць’, ст.-інд. lúbhayati ’моцна жадае’, lōbhas ’жаданне, прага’, lōbháyati ’ўзбуджае жаданне’, гоц. liufs, ст.-в.-ням. liob, н.-в.-ням. lieb, ст.-грэч. λυπτά ’юрлівая’, ’каханка’, лац. lubet (libet) ’мне падабаецца’, ’я жадаю, маю ахвоту’, lubīdō, libīdō ’страснае жаданне’, алб. laps ’жадаю, прагну’ — і.-е. *leubhos (Фасмер, 2, 544; Слаўскі, 4, 360–362; Скок, 2, 337–339; Бязлай, 2, 146; Шустар-Шэўц, 12, 864; БЕР, 3, 572; Трубачоў, Эт. сл., 15, 181–182). Сюды ж лю́бенькі, любе́нькі, лю́бінькі, любу́нка — ветлівы зварот да людзей, любе́й ’мілей’, любе́йшы ’мілейшы’ (Бяльк., Шат., Нас., Мікуц., Рам. 8–9; КЭС, лаг.), лю́ба, лю́бо ’міла, з любоўю’, ’падабаецца’, ’па сэрцу’, ’добра’ (ТСБМ, Бяльк., Растарг., ТС; калінк., З нар. сл.; воран., Сл. ПЗБ), любя ’даспадобы’ (мядз., Жыв. сл.)

Любы́ ’кожны, усякі’, ’які хочаш (на выбар)’, ’абы-хто’ (ТСБМ, ТС; КЭС, лаг.; брасл., Сл. ПЗБ), рус. любой, ст.-рус. любой ’які хочаш’ (XVI ст.), славен. poljúben, чэш. libovolný, славац. ľubovolný ’тс’. Да лю́бы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)