лю́бачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лю́бачка лю́бачкі
Р. лю́бачкі лю́бачак
Д. лю́бачцы лю́бачкам
В. лю́бачку лю́бачак
Т. лю́бачкай
лю́бачкаю		 лю́бачкамі
М. лю́бачцы лю́бачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лю́бачка ж.

1. нар.-поэт. лю́бушка;

2. (при обращении) ми́ленькая, зо́лотко ср., ду́шенька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́бачка, ‑і, м. і ж.

Нар.-паэт.

1. ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж. Любімая, любая. Дамянік пранёсся міма. Бег — шуршэлі каласы, Стаў — іх змоўклі галасы, І дарма шукаў вачыма Постаць любачкі-красы [Ганны]. Колас.

2. м. і ж. (ужываецца пры звароце). Мілая (мілы), дарагая (дарагі). — Любачка мая, — казаў .. [Зязюльскі], — гляджу я на Цябе і ўспамінаю твайго бацьку: тваё аблічча напамінае мне нябожчыка! Колас. — Ты, любачка, пра гэта, мусіць, не думаў? Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́бачка ж разм Hérzchen n -s, -, Schätzchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Любачка Іван Стафанавіч

т. 9, с. 394

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sweetheart [ˈswi:thɑ:t] n. dated лю́бы, каха́ны; лю́бая, каха́ная, лю́бачка (у звароце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лю́бушка ласк., фольк. лю́бка, -кі ж., лю́бачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hérzliebchen

n -s, - ласк. ду́шачка, лю́бачка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sweetheart

[ˈswi:thɑ:rt]

n.

лю́бы, каха́ны -ага m.; лю́бая, каха́ная f.; лю́бка, лю́бачка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

я́сочка ласк., разг., уст. мі́лачка, -кі ж., лю́бачка, -кі ж., обл. я́сачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)