Люба́сна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Люба́сна
Р. Люба́сна
Д. Люба́сну
В. Люба́сна
Т. Люба́снам
М. Люба́сне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

любасна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
любасна - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Любасна (в., Верхнядзвінскі р-н) 1/215; 11/40

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

affectionately

[əˈfekʃənətli]

adv.

ла́скава, лю́басна; зь лю́басьцяй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)