падатковыя льготы

т. 11, с. 486

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

льго́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. льго́та льго́ты
Р. льго́ты льго́т
Д. льго́це льго́там
В. льго́ту льго́ты
Т. льго́тай
льго́таю		 льго́тамі
М. льго́це льго́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

weighting [ˈweɪtɪŋ] n. BrE надба́ўка да зарпла́ты і і́ншыя льго́ты;

a weighting allowance надба́ўка на дарагаві́зну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ulga

ulg|a

ж.

1. палёгка;

odetchnąć z ~ą — уздыхнуць з палёгкай;

2. (і)льгота;

~i celne — мытныя льготы;

~i podatkowe — падатковыя льготы;

~i frachtowe — фрахтовыя льготы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пе́нсія, ‑і, ж.

1. Перыядычнае, звычайна штомесячнае, грашовае забеспячэнне ў старасці, у выпадку страты працаздольнасці і пад. [Даніла Сцяпанавіч Карнееў] атрымліваў ад дзяржавы пенсію і карыстаўся агульнай павагай з боку аднавяскоўцаў. Залескі.

2. Уст. Заработная плата.

•••

Персанальная пенсія — пенсія асобным грамадзянам СССР за асаблівыя працоўныя і інш. заслугі, якая прадугледжвае пэўныя льготы.

Выйсці на пенсію гл. выйсці.

[Ад лац. pensio — плацеж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільго́та і льго́та, ‑ы, ДМ ‑гоце, ж.

Палёгка ў выкананні якіх‑н. абавязкаў. Мець ільготы. Ільготы па інваліднасці. □ — Савецкая ўлада лесу дала, насення дала, каб палі нашы не пуставалі, розныя льготы дае на падатак і іншае. Чарнышэвіч. — Ты ўжо сёння не працуй, Максім. Табе, як чырвонаармейцу, даецца льгота, — сказаў Сцёпка, — а ўвечары зробім урачысты камсамольскі сход. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАРА́НТ

(ад англ. warrant паўнамоцтва, правамоцтва),

1) пасведчанне, якое выдаецца таварнымі складамі аб прыняцці тавару на захоўванне. Дае права яго трымальніку ўзяць пазыку пад заклад названага ў варанце тавару.

2) Дадатковае пасведчанне, якое выдаецца разам з каштоўнай паперай і дае яе ўладальніку права на дадатковыя льготы па сканчэнні пэўнага тэрміну.

т. 4, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спрыя́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрыяць.

2. Добра зычлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н., добразычлівасць. — Можа, ваша школа мае якія-небудзь прэтэнзіі да валаснога праўлення? — у тым жа тоне спрыяння распытваў далей пісар. Колас.

•••

Прынцып найбольшага спрыяння — у міжнародным праве — адзін з найважнейшых прынцыпаў рэгулявання міждзяржаўных эканамічных адносін, адпаведна якому кожная з дагаворных дзяржаў абавязваецца прадастаўляць іншай тыя ж правы і льготы, што і любой трэцяй дзяржаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perk [pɜ:k] n. (звыч. pl. perks) дадатко́выя льго́ты; прыпла́ты; надба́ўкі (да заробку, пенсіі і да т.п.)

perk up [ˌpɜ:kˈʌp] phr. v. infml

1. падбадзёрваць (хворага і да т.п.)

2. акрыя́ць; ажы́ць ду́хам/душо́й

3. зрабі́ць (што-н.) больш прыва́бным, ціка́вым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inwestycyjny

inwestycyjn|y

капітальны; інвестыцыйны;

budownictwo ~e — капітальнае будаўніцтва;

ulgi ~е — інвестыцыйныя льготы;

spółka ~a — інвестыцыйная кампанія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)