львяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. львяня́ львяня́ты
Р. львяня́ці львяня́т
Д. львяня́ці львяня́там
В. львяня́ львяня́т
Т. львянё́м львяня́тамі
М. львяня́ці львяня́тах

Іншыя варыянты: львянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

львяня́ і ільвянё гл. ільвяня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

львянё ср., см. львяня́

львяня́ и львянё, -ня́ці ср. львёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

львяня́ і львянё,

гл. ільвяня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільвяня́, ільвянё і (пасля галосных) львяня́, львянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня льва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ільвяня́, ільвянё і львяня́, львянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня льва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

львянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. львянё́ львяня́ты
Р. львяня́ці львяня́т
Д. львяня́ці львяня́там
В. львянё́ львяня́т
Т. львянё́м львяня́тамі
М. львяня́ці львяня́тах

Іншыя варыянты: львяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

lionet

[ˈlaɪənət]

n.

(і)львяня́, (і)львянё n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lewek

м. (і)львяня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lviątko

н. (і)львяня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)