лунаці́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лунаці́зм
Р. лунаці́зму
Д. лунаці́зму
В. лунаці́зм
Т. лунаці́змам
М. лунаці́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лунаці́зм, -у, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць і падсвядома выконваць розныя дзеянні; самнамбулізм.

|| прым. лунаці́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лунаці́зм, -му м., мед. лунати́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лунацізм, гл. Самнамбулізм

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лунаці́зм, ‑у, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць, лазіць і падсвядома выконваць іншыя дзеянні; самнамбулізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лунацізм

т. 9, с. 368

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лунаці́зм м. мед. Móndsucht f - (разм.); Somnambulísmus m -; Náchtwandel n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лунаці́зм

(н.-лац. lunatismus, ад лац. luna = месяц)

тое, што і самнамбулізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лунаці́зм

(н.-лац. lunatismus, ад лац. luna = Месяц)

тое, што і самнамбулізм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лунати́зм мед. лунаці́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)