лукаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Тое, што і лука (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лукаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лукаві́на лукаві́ны
Р. лукаві́ны лукаві́н
Д. лукаві́не лукаві́нам
В. лукаві́ну лукаві́ны
Т. лукаві́най
лукаві́наю		 лукаві́намі
М. лукаві́не лукаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лукаві́на ж. излу́чина, лука́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лукавіна 6/433, гл. Рэкі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лукаві́на, ‑ы, ж.

1. Круты паварот, выгіб (ракі, берага і пад.). Сёння .. [Алег з бацькам] начавалі ў вялізным бары, які стаяў ля крутой лукавіны Дрыгвянкі. Гамолка.

2. Тое, што і лука (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лу́кавіна ’цыбуліна’ (Нас.). Да лук 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Меандра, гл. Лукавіна

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

загі́б Лука, лукавіна ракі (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

излу́чина ж. лукаві́на, -ны ж., лука́, -кі́ ж.; (изгиб) вы́гін, -ну м., вы́гіб, -бу м.; (излом) зало́м, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

curve​1 [kɜ:v] n.

1. крыва́я (графіка, дыяграмы); вы́гін, вы́гіб, паваро́т (дарогі, ракі і да т.п.);

a curve in the road вы́гіб, паваро́т даро́гі; лукаві́на, лука́

2. AmE = curve ball

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)