Ло-ло, ло‑лам, ло‑лым — прыпеў у песнях на канцы страфы (Федар. 7). Гукапераймальнае. Да ла-ла-ла (гл.). Сюды ж алалым — аб валачобніках (Шпіл., Нас.). Гл. таксама лалоўнікі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наплы́ць, -лыву́, -лыве́ш, -лыве́; -лывём, -лывяце́, -лыву́ць; -лы́ў, -лыла́, -ло́; зак.

Тое, што і наплысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ко́тлік ’від гэбля’ (Жыв. сл.). Да каціць (гл.). Тады котлік < кот‑ло + ‑ік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Неўвіру́тны ’несусветны’ (Макарэвіч, Полымя, 1980, 8), ’няўлоўны, хітры, ло, ўкі’ (Яўс.). Гл. невірутны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засапці́, -сапу́, -сапе́ш, -сапе́; -сапём, -сапяце́, -сапу́ць; -со́п, -сапла́, -ло́; зак. (разм.).

Пачаць сапці.

Засоп носам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адгні́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гніў, -гніла́, -ло́; зак.

Тое, што і адгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыбрысці́, -рыду́, -рыдзе́ш, -рыдзе́; -рыдзём, -рыдзяце́, -рыду́ць; -ры́ў, -рыла́, -ло́; -рыдзі; зак. (разм.).

Брыдучы, прыйсці куды-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зацухмо́ліць, ‑ло, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Забрудзіць, запэцкаць што‑н. Зацухмоліць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклясці́, ‑кляну, ‑клянеш, ‑кляне; ‑клянём, ‑кляняце; пр. закляў, ‑кляла, ‑ло;

Зак. да заклінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабрысці́, -ыду́, -ыдзе́ш, -ыдзе́; -ыдзём, -ыдзяце́, -ыду́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыдзі́; зак.

Пайсці павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)