Ло́ра

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ло́ра Ло́ры
Р. Ло́ры Ло́р
Д. Ло́ры Ло́рам
В. Ло́ру Ло́р
Т. Ло́рай
Ло́раю		 Ло́рамі
М. Ло́ры Ло́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́ра

[ад іт. loro (conto) — іхні рахунак]

тое, што і лора-конта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́ра-раху́нак м фін Lórokonto n -s, -ten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ло́ра-ко́нта

(іт. loro conto = іхні рахунак)

рахунак, адкрыты банкам свайму карэспандэнту для ўнясення сум, якія ідуць на яго карысць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)