Лопала, ло́пало ’няроўнасць на палатне касы ад няўмелага кляпання’ (лельч., Нар. лекс.). Да лопаўка ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́паць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ло́паю ло́паем
2-я ас. ло́паеш ло́паеце
3-я ас. ло́пае ло́паюць
Прошлы час
м. ло́паў ло́палі
ж. ло́пала
н. ло́пала
Загадны лад
2-я ас. ло́пай ло́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ло́паючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)