ло́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́йны |
ло́йная |
ло́йнае |
ло́йныя |
| Р. |
ло́йнага |
ло́йнай
ло́йнае |
ло́йнага |
ло́йных |
| Д. |
ло́йнаму |
ло́йнай |
ло́йнаму |
ло́йным |
| В. |
ло́йны (неадуш.)
ло́йнага (адуш.) |
ло́йную |
ло́йнае |
ло́йныя (неадуш.)
ло́йных (адуш.) |
| Т. |
ло́йным |
ло́йнай
ло́йнаю |
ло́йным |
ло́йнымі |
| М. |
ло́йным |
ло́йнай |
ло́йным |
ло́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лайно́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лайно́ |
ло́йны |
| Р. |
лайна |
лаё́н |
| Д. |
лайну |
ло́йнам |
| В. |
лайно́ |
ло́йны |
| Т. |
лайном |
ло́йнамі |
| М. |
лайне |
ло́йнах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лайно́, ‑а; мн. лойны, лаён; н.
Абл. Адна штука бялізны, вопраткі; адзежына. Бабы лойны мокрыя ўскінулі на плот. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)