Калакоўскі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Калакоўскі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ле́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ле́шка | ле́шкі | |
| ле́шкі | ||
| ле́шцы | ле́шкам | |
| ле́шку | ле́шкі | |
| ле́шкай ле́шкаю |
ле́шкамі | |
| ле́шцы | ле́шках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
семіна́рыя, ‑і,
1. Сярэдняя спецыяльная павучальная ўстанова ў дарэвалюцыйнай Расіі і інш. краінах для падрыхтоўкі настаўнікаў пачатковай школы.
2. Сярэдняя духоўная навучальная ўстанова.
[Ад лац. seminarium — рассаднік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАЛЬЦАРО́ВІЧ
(Balcerowicz)
польскі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АСО́ЎСКІ
(Ossowski)
польскі мовазнавец, славіст, даследчык
Тв.:
Studia slawistyczne. Wrocław etc., 1992.
Літ.:
Колесаў У.В., Пазухін Р.В. Беларусістыка і славістыка ў працах прафесара Лешка Асоўскага //
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)