лета́ющий

1. прич. які́ (што) лята́е;

2. прил. лята́ючы, ляту́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

летающий

Том: 17, старонка: 9.

img/17/17-009_0030_Летающий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

лята́ючы прил. лета́ющий;

◊ ~чая крэ́пасць — лета́ющая кре́пость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)