летапі́сец, -пі́сца, мн. -пі́сцы, -пі́сцаў, м.

Складальнік летапісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

летапі́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. летапі́сец летапі́сцы
Р. летапі́сца летапі́сцаў
Д. летапі́сцу летапі́сцам
В. летапі́сца летапі́сцаў
Т. летапі́сцам летапі́сцамі
М. летапі́сцу летапі́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

летапі́сец, -сца м. летопи́сец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

летапі́сец, ‑пісца, м.

Складальнік летапісаў. // перан. Пра асобу, у творах якой найбольш поўна адлюстраваны сучасныя ёй падзеі. Чорны — праўдзівы летапісец чалавечага лёсу ў трох вялікіх войнах. Лужанін. Колас, як ніхто іншы з беларускіх пісьменнікаў, стаў летапісцам духоўнага развіцця беларускага народа. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

летапі́сец м. Chroníst [kro-] m -en, -en, Annálenschreiber m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«Новы летапісец» 6/343

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Летапісец пачатку царства» 6/343

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Летапісец вялікіх князёў літоўскіх» 6/342—343, 344; 8/521; 11/81

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Летапісец Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага» (летапіс) 6/404

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

летопи́сец летапі́сец, -сца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)