лесаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лесаво́дчы лесаво́дчая лесаво́дчае лесаво́дчыя
Р. лесаво́дчага лесаво́дчай
лесаво́дчае
лесаво́дчага лесаво́дчых
Д. лесаво́дчаму лесаво́дчай лесаво́дчаму лесаво́дчым
В. лесаво́дчы (неадуш.)
лесаво́дчага (адуш.)
лесаво́дчую лесаво́дчае лесаво́дчыя (неадуш.)
лесаво́дчых (адуш.)
Т. лесаво́дчым лесаво́дчай
лесаво́дчаю
лесаво́дчым лесаво́дчымі
М. лесаво́дчым лесаво́дчай лесаво́дчым лесаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лесаво́дчы лесово́дческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесаводства, звязаны з ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаво́дства, -а, М -е, н.

Вырошчванне лясоў, а таксама навука аб лясной гаспадарцы.

|| прым. лесаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесово́дческий лесаво́дчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)