лепята́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лепята́нне
Р. лепята́ння
Д. лепята́нню
В. лепята́нне
Т. лепята́ннем
М. лепята́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лепята́нне ср. лепета́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лепята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лепятаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лепята́нне Núscheln n -s, Brábbeln n -s, úndeutliches Spréchen;

дзіцячае лепята́нне Kínderlallen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лепята́ць, лепячу́, ляпе́чаш, ляпе́ча; лепячы́; незак., што, пра што і без дап.

1. Гаварыць невыразна, нязвязна (пра мову дзяцей).

Дзіця ляпеча.

2. Мармытаць.

3. Балбатаць, весці лёгкую несур’ёзную размову.

4. перан. Утвараць ціхі шум, шолах.

|| зак. пралепята́ць, -лепячу́, -ляпе́чаш, -ляпе́ча; -лепячы́.

|| наз. лепята́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лепета́ние лепята́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

baby talk [ˈbeɪbiˌtɔ:k] n. дзіця́чае лепята́нне; сюсю́канне (дарослых)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ліме́ніць Чеці (пра моцны дождж)’ (Ян.). Можна, відаць, супаставіць з літ. lementi ’лепятаць, барматаць’ (лепятанне, (Зарматанне нагадвае шум дажджу).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szczebiot, ~u

м.

1. шчэбет; шчабятанне;

2. лепятанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bełkot, ~u

м.

1. мармытанне; лепятанне;

2. перан. глупства; блюзнерства;

3. бульканне, булькатанне (вады)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)