ле́пшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ле́пшчыца ле́пшчыцы
Р. ле́пшчыцы ле́пшчыц
Д. ле́пшчыцы ле́пшчыцам
В. ле́пшчыцу ле́пшчыц
Т. ле́пшчыцай
ле́пшчыцаю		 ле́пшчыцамі
М. ле́пшчыцы ле́пшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́пшчыца ж. ле́пщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́пшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да лепшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па лепцы.

|| ж. ле́пшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́пщица ле́пшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)