ле́нсман

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́нсман ле́нсманы
Р. ле́нсмана ле́нсманаў
Д. ле́нсману ле́нсманам
В. ле́нсмана ле́нсманаў
Т. ле́нсманам ле́нсманамі
М. ле́нсмане ле́нсманах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́нсман

(шв. lansman)

прадстаўнік паліцэйскай і падатковай улады ў прыгарадах і сельскіх мясцовасцях Швецыі і Фінляндыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)