ленава́ты, -ая, -ае.

Крыху лянівы, з адзнакамі ленасці.

Л. хлопец.

|| наз. ленава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ленава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ленава́ты ленава́тая ленава́тае ленава́тыя
Р. ленава́тага ленава́тай
ленава́тае		 ленава́тага ленава́тых
Д. ленава́таму ленава́тай ленава́таму ленава́тым
В. ленава́ты (неадуш.)
ленава́тага (адуш.)		 ленава́тую ленава́тае ленава́тыя (неадуш.)
ленава́тых (адуш.)
Т. ленава́тым ленава́тай
ленава́таю		 ленава́тым ленава́тымі
М. ленава́тым ленава́тай ленава́тым ленава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ленава́ты с ленцо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ленава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху лянівы, з адзнакамі ленасці. Пануры Гурген, насцібваючы ленаватых коней, павёз гаспадароў на старую.. кватэру. Самуйлёнак. Хрысціна задумліва глядзіць у акно, усміхаецца сваёй ленаватай, прывабнай усмешкай. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ленца́ с ленцо́й разг. а) прил. ленава́ты, гультаява́ты; б) нареч. ляну́ючыся, гультаява́та;

быть с ленцо́й быць гультаява́тым;

рабо́тать с ленцой працава́ць ляну́ючыся (гультаява́та).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)