лейтъ

Том: 16, старонка: 337.

img/16/16-337_1709_Лейтъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

◎ Лейт, ст.-бел. лейтъ, лейть ’чорнарабочы дваровы чалавек’ (пач. XV ст.) (Булыка, Запазыч.). З літ. *laitis (К- Яб лонскіс, Liet. žodž. sen., 1941, 114).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)