лезгі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лезгі́н лезгі́ны
Р. лезгі́на лезгі́н
Д. лезгі́ну лезгі́нам
В. лезгі́на лезгі́н
Т. лезгі́нам лезгі́намі
М. лезгі́не лезгі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лезгі́н м. лезги́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лезгі́н,

гл. лезгіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лезги́н лезгі́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лезгі́ны, ‑аў; адз. лезгін, ‑а, м.; лезгінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. лезгінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР і Азербайджанскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лезгі́нка I ж. (к лезгі́н) лезги́нка

лезгі́нка II ж. (танец) лезги́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)