ле́жанка

‘вылежалая груша’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ле́жанка ле́жанкі
Р. ле́жанкі ле́жанак
Д. ле́жанцы ле́жанкам
В. ле́жанку ле́жанкі
Т. ле́жанкай
ле́жанкаю		 ле́жанкамі
М. ле́жанцы ле́жанках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лежа́нка в разн. знач. ляжа́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляжа́нка ж., в разн. знач. лежа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыму́рак, -рка м. (выступ кухонной печи) лежа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ляжа́нка, ліжа́нка ’прыпек, запечак, нары; месца, прыстасаванае для ляжання’, ’грубка’, ’верхняя планка ў драбіне воза’, ’ляжак-калаўрот’, ’логава звера’, ле́жанка ’гультай’, ’распешчанае дзіцё’ (Нас., ТСБМ, Бяльк., Шат., Уладз., Мат. Гом.; КЭС, лаг.). Укр., рус. лежанка ’бочка-ляжанка’. Прасл. ležanъka (Трубачоў, Эт. сл., 14, 160–161). Да ляжа́ць (гл.). Аб суфіксе — Сцяцко (Афікс. наз., 28–29).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чарэ́нь ж. (в русской печи)

1. под м.;

2. верх пе́чи; лежа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)