ледэры́н, -у, м.

Баваўняная тканіна з лакавым пакрыццём, якая імітуе скуру.

|| прым. ледэры́навы, -ая, -ае.

Ледэрынавыя вокладкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледэры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ледэры́н
Р. ледэры́ну
Д. ледэры́ну
В. ледэры́н
Т. ледэры́нам
М. ледэры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ледэры́н, -ну м. ледери́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледэры́н, ‑у, м.

Баваўняная тканіна з лакавым пакрыццём, якая імітуе скуру.

[Ад ням. Leder — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ледэрын 6/294

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ледэрын

т. 9, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ледэры́н

(ад ням. Leder = скура)

баваўняная тканіна з лакавым пакрыццём, якая імітуе скуру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ледери́н полигр. ледэры́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)