ледэбуры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ледэбуры́т
Р. ледэбуры́ту
Д. ледэбуры́ту
В. ледэбуры́т
Т. ледэбуры́там
М. ледэбуры́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ледэбурыт 6/294; 7/196; 11/141

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ледэбуры́т

[ад ням. A. Ledebur = прозвішча ням. металурга (1837—1906)]

структурная састаўляючая жалезавугляродзістых сплаваў, механічная сумесь аўстэніту і цэментыту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)