ледахо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ледахо́д
Р. ледахо́ду
Д. ледахо́ду
В. ледахо́д
Т. ледахо́дам
М. ледахо́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ледахо́д, -у, М -дзе, м.

Рух лёду па цячэнні (у час раставання і ледаставу на рэках).

|| прым. ледахо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледахо́д, -ду м. ледохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледахо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Рух лёду па цячэнню рэк вясной (у час раставання) і восенню (перад ледаставам); крыгаход. Пайшоў ледаход. Затрашчалі масты. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледахо́д м. isgang m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

drift ice [ˈdriftaɪs] n. ледахо́д, крыгахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drift ice

ледахо́дm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

леда..., (гл. лёда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «лёда...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: ледакол, ледаход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледало́м, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Тое, што і ледаход. Спяшалася вясна. Бухаў за дзвінскімі перакатамі .. ледалом. Лукша.

2. ‑а. Тое, што і ледарэз (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ice drift

1) ледахо́дm.

2) таро́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)