ледарэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ледарэ́зны ледарэ́зная ледарэ́знае ледарэ́зныя
Р. ледарэ́знага ледарэ́знай
ледарэ́знае		 ледарэ́знага ледарэ́зных
Д. ледарэ́знаму ледарэ́знай ледарэ́знаму ледарэ́зным
В. ледарэ́зны (неадуш.)
ледарэ́знага (адуш.)		 ледарэ́зную ледарэ́знае ледарэ́зныя (неадуш.)
ледарэ́зных (адуш.)
Т. ледарэ́зным ледарэ́знай
ледарэ́знаю		 ледарэ́зным ледарэ́знымі
М. ледарэ́зным ледарэ́знай ледарэ́зным ледарэ́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ледарэ́зны ледоре́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ледарэза. Ледарэзная частка маставога быка. // Звязаны з ломкай лёду, з пракладваннем шляху сярод ільдоў. Ледарэзны параход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледарэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Судна, прызначанае для плавання ў бітых ільдах; ледакол.

2. Прыстасаванне каля мастоў, плацін, аб якое разбіваецца лёд у час крыгаходу.

|| прым. ледарэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледоре́зный ледарэ́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)