леві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
леві́т |
леві́ты |
| Р. |
леві́та |
леві́таў |
| Д. |
леві́ту |
леві́там |
| В. |
леві́т |
леві́ты |
| Т. |
леві́там |
леві́тамі |
| М. |
леві́це |
леві́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
леві́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
леві́т |
леві́ты |
| Р. |
леві́та |
леві́таў |
| Д. |
леві́ту |
леві́там |
| В. |
леві́та |
леві́таў |
| Т. |
леві́там |
леві́тамі |
| М. |
леві́це |
леві́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Леві́т м. бібл. (назва трэцяй кнігі Пяцікніжжа) Levitikus [-´vi-] m -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Левіт З. Н. 7/246, 284; 11/634—635; 12/444
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)