леві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | леві́т | леві́ты | 
		
			| Р. | леві́та | леві́таў | 
		
			| Д. | леві́ту | леві́там | 
		
			| В. | леві́т | леві́ты | 
		
			| Т. | леві́там | леві́тамі | 
		
			| М. | леві́це | леві́тах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
леві́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | леві́т | леві́ты | 
		
			| Р. | леві́та | леві́таў | 
		
			| Д. | леві́ту | леві́там | 
		
			| В. | леві́та | леві́таў | 
		
			| Т. | леві́там | леві́тамі | 
		
			| М. | леві́це | леві́тах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
Леві́т м бібл (назва трэцяй кнігі Пяцікніжжа) Levitikus [-´vi-] m -
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)