левары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. левары́н
Р. левары́ну
Д. левары́ну
В. левары́н
Т. левары́нам
М. левары́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

левары́н, -ну м., фарм. левори́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Леварын (антыбіётык) 5/377

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

левары́н

(ад лац. levor, -oris = роўнасць, гладкасць)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняюць пры кандыдамікозах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

левори́н фарм. левары́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)