Лева́нт ист. Лева́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Левант

т. 9, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лева́нт

(іт. Levante = Усход)

1) уст. агульная назва краін, размешчаных на ўсх. узбярэжжы Міжземнага мора;

2) усходні вецер на Міжземным, Чорным і Азоўскім морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Levánte

[-'vantə]

f - уст. Блі́жні Усхо́д, Лева́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mórgenland

n -(e)s (Блі́зкі) Усхо́д, Лева́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)