лебёдка​II техн. лябёдка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лебёдка​I

1. зоол. лябёдка, -кі ж.;

2. перен. галу́бка, -кі ж.; лябёдка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лябёдка I ж.

1. (самка лебедя) лебёдушка, лебёдка;

2. фольк. лебёдушка, лебёдка

лябёдка II ж., тех. лебёдка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяга́льны тех. тяга́льный;

~ная лябёдка — тяга́льная лебёдка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лябёдка 1 ’машына для падымання і перамяшчэння грузу’ (ТСБМ, Сцяшк.). Запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 72), дзе ўтворана ад ле́бедь (птушка). Аналагічна ў ням. Kran — Kranich, франц. grue, чэш. jeřab ’журавель’ і ’кран’ (Трубачоў — дадатак у Фасмера, 2, 470).

Лябёдка 2 ’маяран садовы, Majorana hortensis Moench’. (гродз., Кіс.). Да лебяда́ (гл.). Матывацыя: квітнеючая расліна па форме (контуру) падобна да лебяды, а пушыстае лісце мае такі ж шараваты колер. Параўн. падобныя назвы рус. кастр. лебёдка ’пустазелле ў збожжавых’, варон. лебеде́ц ’стрэлкі, Capsella bursa-pastoris L.’

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)