лаўса́н, -у, м.

Род сінтэтычнага валакна, а таксама тканіна з гэтага валакна.

|| прым. лаўса́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаўса́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лаўса́н
Р. лаўса́ну
Д. лаўса́ну
В. лаўса́н
Т. лаўса́нам
М. лаўса́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лаўса́н, -ну м. лавса́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаўса́н, ‑у, м.

1. Сінтэтычнае валакно, якое выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці.

2. Тканіна з такога валакна або з дабаўленнем такога валакна.

[Ад назвы лабараторыі АН СССР.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаўсан

т. 9, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лаўсан 2/578; 3/510; 6/163, 279; 8/498

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лаўса́н

[рус. лавсан, ад Ла(боратория) в(ысокомолекулярных) с(оединений) А(кадемии) н(аук)]

сінтэтычнае валакно, якое выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці, а таксама тканіна з такога валакна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лавса́н лаўса́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дакрон, гл. Лаўсан

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тэрылен 3/510, гл. Лаўсан

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)