лаўка́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лаўка́чка лаўка́чкі
Р. лаўка́чкі лаўка́чак
Д. лаўка́чцы лаўка́чкам
В. лаўка́чку лаўка́чак
Т. лаўка́чкай
лаўка́чкаю		 лаўка́чкамі
М. лаўка́чцы лаўка́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лаўка́чка ж., разг. ловка́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаўка́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да лаўкач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаўка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Пранырлівы чалавек, які ўмее выгадна ўладкоўваць свае асабістыя справы; спрытнюга.

|| ж. лаўка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)