Латышы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Латышы́
Р. Латышо́ў
Д. Латыша́м
В. Латышы́
Т. Латыша́мі
М. Латыша́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латышы́, -о́ў, адз. латы́ш, -а́, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Латвіі.

|| ж. латы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. латы́шскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

латышы́, ‑оў; адз. латыш, ‑а, м.; латышка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. латышкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Латвійскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латышы

т. 9, с. 157

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Латышы 2/112; 4/394; 6/268, 275, 276; 7/432; 9/103, 406 (табл.), 455; 12/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

латы́ш,

гл. латышы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латы́шка,

гл. латышы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латы́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. латы́ш латышы́
Р. латыша́ латышо́ў
Д. латышу́ латыша́м
В. латыша́ латышо́ў
Т. латышо́м латыша́мі
М. латышу́ латыша́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Lett [let] n. латы́ш; латы́шка;

the Letts латышы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Latvian​1 [ˈlætviən] n.

1. латы́ш; латы́шка;

the Latvians латышы́

2. латы́шская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)