латыні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне лацінскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

латыні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. латыні́ст латыні́сты
Р. латыні́ста латыні́стаў
Д. латыні́сту латыні́стам
В. латыні́ста латыні́стаў
Т. латыні́стам латыні́стамі
М. латыні́сце латыні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

латыні́ст м. латини́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

латыні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне лацінскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латыні́ст

(с.-лац. latinista)

спецыяліст у галіне лацінскай філалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

латини́ст латыні́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)