лату́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лату́кавы лату́кавая лату́кавае лату́кавыя
Р. лату́кавага лату́кавай
лату́кавае		 лату́кавага лату́кавых
Д. лату́каваму лату́кавай лату́каваму лату́кавым
В. лату́кавы (неадуш.)
лату́кавага (адуш.)		 лату́кавую лату́кавае лату́кавыя (неадуш.)
лату́кавых (адуш.)
Т. лату́кавым лату́кавай
лату́каваю		 лату́кавым лату́кавымі
М. лату́кавым лату́кавай лату́кавым лату́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лату́кавы лату́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лату́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латуку. Латукавае лісце. // Які здабываецца з латуку. Латукавая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лату́к, -у́, м.

Травяністая расліна, некаторыя віды якой ужыв. ў ежу (салат), выкарыстоўваюцца ў медыцыне і інш.

Салатны л.

|| прым. лату́кавы, -ая, -ае.

Латукавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лату́ковый лату́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)