лася́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лася́тнік |
лася́тнікі |
| Р. |
лася́тніка |
лася́тнікаў |
| Д. |
лася́тніку |
лася́тнікам |
| В. |
лася́тніка |
лася́тнікаў |
| Т. |
лася́тнікам |
лася́тнікамі |
| М. |
лася́тніку |
лася́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лася́тнік, ‑а, м.
1. Памяшканне для ласёў.
2. Паляўнічы на ласёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лося́тник лася́тнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)