ла́рга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ла́рга ла́рга
Р. ла́рга ла́рга
Д. ла́рга ла́рга
В. ла́рга ла́рга
Т. ла́рга ла́рга
М. ла́рга ла́рга

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́рга

1. нескл., ср., муз. ла́рго;

2. нареч. ла́рго

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́рга

(іт. largo = павольны, шырокі)

1) муз. самы павольны тэмп; 2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ларга Кабальера Франсіска

т. 9, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ла́рго муз.

1. сущ. ла́рга нескл., ср.;

2. нареч. ла́рга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́нта

(іт. lento)

1) муз. павольны тэмп, крыху хутчэйшы, чым ларга; 2) музычны твор або яго частка, напісаныя ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ада́жыо

(іт. adagio = павольна)

1) муз. павольны тэмп, больш хуткі, чым ларга, але павольнейшы за андантэ;

2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе;

3) павольная частка сольнага або дуэтнага балетнага танца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)