◎ Лапе́нь, лапёня ’лапік’ (гродз.), ’акраўкі ад старога адзення’ (шчуч., Сл. паўн.-зах.) — балтызм; парах п літ. lopinys ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 621), лат. lapene ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лапе́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Лапе́ні |
| Р. |
Лапе́нь
Лапе́няў |
| Д. |
Лапе́ням |
| В. |
Лапе́ні |
| Т. |
Лапе́нямі |
| М. |
Лапе́нях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Ла́пань, лапень (гродз., ДАБМ, к. 324) — дыялектны сінонім да лапік (гл.). Аб суф. ‑ень (‑ань) гл. Сцяцко, Афікс. наз., 38–39.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)