лапату́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто бесперастанку гаворыць, лапоча; балбатун.

|| ж. лапату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лапату́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лапату́н лапатуны́
Р. лапатуна́ лапатуно́ў
Д. лапатуну́ лапатуна́м
В. лапатуна́ лапатуно́ў
Т. лапатуно́м лапатуна́мі
М. лапатуне́ лапатуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лапату́н, -на́ м., разг. лопоту́н, болту́н, пустоме́ля; трещо́тка, тарато́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лапату́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто многа і бесперастанку гаворыць; балбатун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапату́н м Schwätzer m -s, -; Quátschkopf m -(e)s, -köpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лопоту́н разг. лапату́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

babbler [ˈbæblə] n. балбату́н; балбату́ха; лапату́н; лапату́ха; марнасло́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chatterbox [ˈtʃætəbɒks] n. infml балбату́н; балбату́ха; лапату́н; лапату́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лапату́ха, ‑і, ДМ ‑тусе; Р мн. ‑тух; ж.

Разм. Жан. да лапатун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

werbalista

м. балбатун, гаварун, лапатун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)