лао́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лао́ска лао́скі
Р. лао́скі лао́сак
Д. лао́сцы лао́скам
В. лао́ску лао́сак
Т. лао́скай
лао́скаю		 лао́скамі
М. лао́сцы лао́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лао́ска лао́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лао́ска,

гл. лаосцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лао́сцы, -аў, адз. лао́сец, -сца, м.

Група народаў, якія складаюць асноўнае насельніцтва Лаоса і часткова Тайланда.

|| ж. лао́ска, -і, ДМ лао́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. лао́скі, -ая, -ае.

Лаоская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаотя́нин, лаотя́нка, см. лао́сец, лао́ска.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Laotian​1 [ˈlaʊʃn, leɪˈəʊʃn] n.

1. лао́сец; лао́ска

2. лао́ская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лао́сцы, ‑аў; адз. лаосец, ‑сца, м.; лаоска, ‑і, ДМ ‑сцы; мн. лаоскі, ‑сак; ж.

Тое, што і лао.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)